Het huwelijk
Door: Arirang
Blijf op de hoogte en volg Arjan
07 Augustus 2011 | Suriname, Paramaribo
Zaterdag was het dan zo ver, het huwelijk van de oudste broer van mijn vrouw; Charly met zijn bruid Rose.
Om 5 uur moesten we ons melden bij het Marriot hotel, in de aanloop daar naar toe hebben we het vooral rustig aan gedaan. Het meegebrachte fruit (no comment over waarom en hoeveel) werd gegeten; aarbeien, kersen, nectarines, Sharonfruit.
Om 5 uur bij het hotel aangekomen bleek gelukkig dat het leggen van het tapijt en klaarzetten van de stoelen bij het prieeltje gelukt was, dat was de dag hiervoor nog slechts een idee in het hoofd van de weddingplanner... Ook bleek ongelukkigerwijze dat het tussen 5 en 6 uur licht ging regenen, dus alle stoelen mochten weer teruggesjouwd worden onder de tent!
Sarah oefende haar fluitstukje, het geluid was wel goed. Tegen zes uur zou de plechtigheid beginnen. En zowaar, tegen Surinaamse gewoonten in begon iedereen ongerust op zijn horloge te kijken om 6 uur.
De Koreaanse traditie van het aansteken van kaarsen door de moeders van de echtelieden was tranentrekkend slecht geregeld (zie het relaas van gisteren, waarbij de rehearsal in zijn geheel afgelast werd omdat er nog NIETS klaar was), en dat werd uiteindelijk dus maar door de ook aanwezige host-lady gedaan. De bruid liet uiteraard een sjiek kwartiertje op zich wachten, daardoor viel het niet op dat 1 van de 3 "best man" een vol uur te laat was. De korte plechtigheid werd geleid door de Koreaanse dominee, er werd wat gezongen en gebeden. Sarah deed haar fluitstukje genaamd "Without love... there is nothing", een kinderkoortje van alle 7 Koreaanse kinderen van Suriname deed twee liedjes en voordat we het wisten; "you may kiss the bride", waren ze getrouwd!
Hetgeen voor de weddingplanner blijkbaar ook een schok was, want vervolgens hebben we anderhalf uur aan de tafels mogen overleven op een kwart mini-pizza en een gevuld ei! (was dit het 'entertainment' dat de dame beloofd had tijdens het doorspreken van het schema? Moet je net mij hebben...). Er werd wel heftig gewerkt in de keuken, maar toen pas tegen 9 uur het lopend buffet geopend werd, was het eten ook in een half uur geheel verdwenen. Een mix van Europese en Surinaamse gerechten werd tegelijk met de toetjes geserveerd; aardappelsla, kouseband, penne - pasta -, garnalen, vlees, tiramisu en fruit. Ik moet zeggen dat voor de grandeur van het hotel, het eten me teleurstelde (gelukkig maakte de prijs weer veel goed; schreeuwend duur!).
Tussendoor mochten we genieten van diverse min of meer gelukte schouwspellen en tradities. Er werden ballonnen opgelaten, waarvan helaas een half uur te vroeg de helft zich al losgewurmd hadden van hun bevestigingspaaltje. De doos met vuurwerk was leuk, ware het niet dat tien minuten eerder op een kilometer afstand een gigantische hoop mega-vuurwerk de lucht in ging ter ere van een ander feestje (ik dacht eerst dat ze daar een foutje met de locatie gemaakt hadden). Ik had de leiding over het oplaten van de Chinese wensballonnen. Het waaide veeeeeel te hard, maar gelukkig richting de rivier. Ik denk dat toch zeker 6 van de 12 wensballonnen zich NIET in de rivier stortte of in de bomen terecht kwam, als mensen ze weer veel te snel loslieten.
Maar de champagne was heerlijk, de locatie prachtig en de bruid en bruidegom waren zo te zien heel gelukkig met elkaar. Good for them! Na het eten werd de lekkere taart gesneden en de eerste dans van het bruidspaar was erg mooi en ontroerend. Het boeket werd gegooid onder de keiharde tonen van Beyonce's "All the single ladies", waarbij diverse bridesmaids hun kinderen even aan de oppas gaven om in minirok en op 6 inch stiletto's een kansje op het vangen van de bloemen te wagen.
De muziek ging daarna al snel van rustige Salsa en Merengue over in de meer opzwepende Reggaeton en Dancehall muziek, waarop de bruid (8 maanden zwanger!) en haar bridesmaids de dansvloer onveilig maakten met bubbling en whining (look it up), hahaha!
Het was mooi... Vandaag boetedoening in de Koreaanse kerk daarvoor!
Dinsdag gaan we naar het Toekoenari eiland in het stuwmeer, waar we met 10 man voor twee nachtjes verblijven, leuk!
Tot later, Arjan
Om 5 uur moesten we ons melden bij het Marriot hotel, in de aanloop daar naar toe hebben we het vooral rustig aan gedaan. Het meegebrachte fruit (no comment over waarom en hoeveel) werd gegeten; aarbeien, kersen, nectarines, Sharonfruit.
Om 5 uur bij het hotel aangekomen bleek gelukkig dat het leggen van het tapijt en klaarzetten van de stoelen bij het prieeltje gelukt was, dat was de dag hiervoor nog slechts een idee in het hoofd van de weddingplanner... Ook bleek ongelukkigerwijze dat het tussen 5 en 6 uur licht ging regenen, dus alle stoelen mochten weer teruggesjouwd worden onder de tent!
Sarah oefende haar fluitstukje, het geluid was wel goed. Tegen zes uur zou de plechtigheid beginnen. En zowaar, tegen Surinaamse gewoonten in begon iedereen ongerust op zijn horloge te kijken om 6 uur.
De Koreaanse traditie van het aansteken van kaarsen door de moeders van de echtelieden was tranentrekkend slecht geregeld (zie het relaas van gisteren, waarbij de rehearsal in zijn geheel afgelast werd omdat er nog NIETS klaar was), en dat werd uiteindelijk dus maar door de ook aanwezige host-lady gedaan. De bruid liet uiteraard een sjiek kwartiertje op zich wachten, daardoor viel het niet op dat 1 van de 3 "best man" een vol uur te laat was. De korte plechtigheid werd geleid door de Koreaanse dominee, er werd wat gezongen en gebeden. Sarah deed haar fluitstukje genaamd "Without love... there is nothing", een kinderkoortje van alle 7 Koreaanse kinderen van Suriname deed twee liedjes en voordat we het wisten; "you may kiss the bride", waren ze getrouwd!
Hetgeen voor de weddingplanner blijkbaar ook een schok was, want vervolgens hebben we anderhalf uur aan de tafels mogen overleven op een kwart mini-pizza en een gevuld ei! (was dit het 'entertainment' dat de dame beloofd had tijdens het doorspreken van het schema? Moet je net mij hebben...). Er werd wel heftig gewerkt in de keuken, maar toen pas tegen 9 uur het lopend buffet geopend werd, was het eten ook in een half uur geheel verdwenen. Een mix van Europese en Surinaamse gerechten werd tegelijk met de toetjes geserveerd; aardappelsla, kouseband, penne - pasta -, garnalen, vlees, tiramisu en fruit. Ik moet zeggen dat voor de grandeur van het hotel, het eten me teleurstelde (gelukkig maakte de prijs weer veel goed; schreeuwend duur!).
Tussendoor mochten we genieten van diverse min of meer gelukte schouwspellen en tradities. Er werden ballonnen opgelaten, waarvan helaas een half uur te vroeg de helft zich al losgewurmd hadden van hun bevestigingspaaltje. De doos met vuurwerk was leuk, ware het niet dat tien minuten eerder op een kilometer afstand een gigantische hoop mega-vuurwerk de lucht in ging ter ere van een ander feestje (ik dacht eerst dat ze daar een foutje met de locatie gemaakt hadden). Ik had de leiding over het oplaten van de Chinese wensballonnen. Het waaide veeeeeel te hard, maar gelukkig richting de rivier. Ik denk dat toch zeker 6 van de 12 wensballonnen zich NIET in de rivier stortte of in de bomen terecht kwam, als mensen ze weer veel te snel loslieten.
Maar de champagne was heerlijk, de locatie prachtig en de bruid en bruidegom waren zo te zien heel gelukkig met elkaar. Good for them! Na het eten werd de lekkere taart gesneden en de eerste dans van het bruidspaar was erg mooi en ontroerend. Het boeket werd gegooid onder de keiharde tonen van Beyonce's "All the single ladies", waarbij diverse bridesmaids hun kinderen even aan de oppas gaven om in minirok en op 6 inch stiletto's een kansje op het vangen van de bloemen te wagen.
De muziek ging daarna al snel van rustige Salsa en Merengue over in de meer opzwepende Reggaeton en Dancehall muziek, waarop de bruid (8 maanden zwanger!) en haar bridesmaids de dansvloer onveilig maakten met bubbling en whining (look it up), hahaha!
Het was mooi... Vandaag boetedoening in de Koreaanse kerk daarvoor!
Dinsdag gaan we naar het Toekoenari eiland in het stuwmeer, waar we met 10 man voor twee nachtjes verblijven, leuk!
Tot later, Arjan
-
07 Augustus 2011 - 18:55
Gerry:
wat een verfrissend verslag over de feestelijkheden! de fotoos zijn ook zeer verhelderend: alsof ik er bij was...
wij hebben steeds maar blauwe hemels en het is heerlijk toeven met het zicht op de olijfboomgaard. loop steeds meer zonder stok gelukkig.
geniet van jullie vakantie! -
07 Augustus 2011 - 19:45
E:
Ziet er goed uit man. Had jij ook van die leuke witte handschoentjes aan?
Ik mis "het relaas van gisteren", of mis ik wat?
Nu van de rest van je vakantie genieten! Groeten daar he? -
08 Augustus 2011 - 07:49
Vic:
Ha die Ar, klinkt spannend daar zeg. Hier is alles eigenlijk best goed verlopen. Geen vertraging, beetje turbulentie, voorspoedige transfer, leuk appartementje,zalig zwembad, prachtig weer. Bijna saai vergeleken met jouw verslag maar saai is eigenlijk helemaal niet erg. Genier ervan daar en de groetjes aan vrouw en kinders.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
