Dolfijn in zwart water

Vrijdag op eigen houtje een dolfijnentour gedaan. Ik had geinformeerd, en het zou 30 Euro p.p. zijn. 270 Euro voor twee uurtjes toeren in een oud bootje op de rivier! Oh nee, je krijgt dan ook nog een flesje frisdrank t.w.v. 60 Eurocent... En dan moet je nog op eigen gelegenheid naar Leonsberg, de vertrekplaats vlakbij de monding van de Surinamerivier!

Dus we zijn maar wat eerder gegaan en hebben zelf een boot gehuurd voor 1/5 van de prijs; 300 Surinaamse dollar = 60 Euro. Er gingen nog ongeveer 5 boten met toeristen weg, en toen 1 boot eenmaal de dolfijnen gevonden had, werden de anderen gebeld en konden we ze allemaal zien. Het gaat hier om een kleine dolfijnensoort die Guiana-dolfijn heet (Profusu in het Surinaams). Het is een soort die zowel in zout als in zoet water kan leven, er zitten ongeveer 125 bij de samenloop van de Commewijne- en Surinameriuvier. We zagen een paar springen, wat kleintjes erbij. Ze zijn waanzinnig moeilijk op de foto te krijgen. Soms zie je ze alleen uit de verte of helemaal niet. Soms kwamen ze ook wel dicht bij de boten, vertelde de stuurman.

Ik heb op goed geluk wat geschoten, met wat inzoomen lijkt het nog wat. Op een gegeven moment zaten ze wel op 5 meter van onze boot, maar toen had ik het te druk met kijken om goede foto's te maken.

Vandaag (zaterdag) zijn we naar Blaka Watra (zwart water) geweest. Ongeveer een uur rijden vanuit de stad. Dan zie je de grap die de Carolinabrug heet. Bijna vier jaar geleden was die bijna klaar toen er een volgens de geruchten dronken kapitein met zijn pontons tegenaan vaarde en een brugdeel in het water donderde. En nog steeds is het in die staat, omdat blijkbaar de aannemer (van Kessel, een Nederlandse onderneming die nu failliet is) ook geen goed werk gedaan had zou de brug toch niet berijdbaar zijn... Dus nu is er nog steeds een veerdienst met een gammel ponton waar 6 auto's op kunnen. We reden zowel op de heenweg als op de terugweg de bumpers op de grond vast omdat het niet berekend is op busjes maar alleen op 4WD's.

Het resort was niet zo druk, gelukkig was er wel iemand met de stereo op 10 (stel je voor dat je van de stilte en het kabbelende water zou kunnen genieten!). Het water was koud, net zoals ik me van 27 jaar geleden nog herinnerde. Maar toen ging nog niet om 1 uur de BBQ aan, en waren er niet 20 Hindoestanen een balspel in het water aan het doen waarbij het doel blijkbaar was zo HARD MOGELIJK TE GILLEN!!! Nou goed, we zijn op vakantie dus alles mag.

De Surinamer is sowieso muzikaal ingesteld. Gisteren weer een partijtje op de Dolfijn, de zwemclub achter het restaurant. Een kinderfeestje, dus het duurde maar tot 3 uur in de nacht. Maar wel allemaal rotmuziek met vette bassen die de ramen in hun sponningen liet trillen. Ik hoop niet dat al de kindertjes doof zijn geworden, want die stonden zowat IN de boxen, terwijl wij op 100 meter afstand nog zaten mee te trillen.

Vanavond een oude vriend en collega ontmoeten, die ik 2 jaar geleden voor het laatst zag.

Morgen misschien met een andere vriend de rivier op in zijn nieuwe boot met 250 PK. Hij wilde me laten waterskieen, waar ik natuurlijk een kei in ben. Heb het tenslotte al twee keer in mijn leven gedaan...

Groets, Arjan