Even inkopen doen in Nederland
Door: Arjan Muller
Blijf op de hoogte en volg Arjan
12 Juni 2017 | Suriname, Paramaribo
Na drie jaar Suriname (vier jaar voor Sung) gaan we weer even terug naar Nederland. Vooral om Sarah naar de Erasmus Universiteit te brengen, maar ook om de rest van de familie weer eens te zien en inkopen te doen. Gelukkig kan een hoop online geregeld worden tegenwoordig; inschrijving bij de Universiteit, Studiefinanciering aanvragen. Alleen het zoeken naar een kamer is een verzoeking vanuit het buitenland! Dus als iemand nog iets weet in Rotterdam? Sarah gaat zeker slagen voor haar Atheneum dit jaar, want ze heeft alleen 8-en en negens voor haar SO's! Alleen het examen nog volgende maand!
Het bezoek aan Nederland komt ook goed op tijd. Een paar maanden geleden gebruikten we de laatste shampoo en douchegel van die oorsprong, die we drie jaar geleden in de verhuis-boedel hierheen gestuurd hadden. Hier is alles in de winkels door de importheffingen duurder dan in Nederland, dus het wordt tijd voor een nieuwe bezending. Scheelt echt veel geld hoor! Vooral als je naar de discounters gaat. En we gaan ook merkkleding halen bij de outlets, want de Chinese kleding die je hier koopt is na drie keer wassen al flets en vergaan, soms vallen de gaten er in!
Door de 65% Inflatie op jaarbasis, en een devaluatie die leidde van een koers van 1 op 3,7 voor de SRD begin 2016 naar 1 op 7,8 nu, plus gestegen prijzen voor electra (300%) en water (150%), zijn ook wij immers genoodzaakt om op de centen te gaan letten. En wij verdienen twee salarissen van boven modaal, terwijl we niet eens uitgaven aan ons huis hebben! Want helaas is dat dus het huis van mijn schoonouders , maar goed. Om te zijner tijd een eigen huis te kunnen gaan bouwen, zouden we graag willen sparen. Dat komt er nu ook nauwelijks van. Elke keer dat we geld overhouden gebeurt er wel weer iets; nieuwe achterband nodig voor de Land Cruiser (ook geen modale auto trouwens, maar deze is al wel 20 jaar oud!) omdat ik er eentje kapotreed op de gruwelijk slechte wegen hier; 200 USD. Broodnodig uitje naar het binnenland met schoonouders; 500 USD. Sarah heeft straks een nieuwe laptop nodig voor de studie, omdat haar ZEVEN jaar oude mini-laptop roze is en al meer dan drie jaar kuren heeft, hahaha.
Gelukkig verdiende Sung de afgelopen weken iets bij, met WEER een opdracht voor een Koreaans televisieprogramma. De vorige keer was het een Koreaanse filmploeg uit Brazilie (waar in Sao Paolo ongeveer 40.000 Koreanen wonen!) die het restaurant wilde filmen. Nu was er een ploeg van een Publieke omroep uit Zuid-Korea om de bizarre geboortecyclus van de PIPA PIPA-kikker te filmen. Dat is een kikkersoort die de eitjes op haar rug draagt (en overdekt met een huidlaag), die vervolgens maanden later “door de huid heen” uitkomen. Een fascinerend en walgelijk beeld, dat je maar even op Youtube moet opzoeken onder de naam SURINAM TOAD, terwijl het dus eigenlijk een zogenaamde tongloze kikker-soort is. De kikkers waren voor hun aankomst al gevangen, en de beelden van de geboorte van de kleine kikkertjes waren in de eerste week van hun bezoek al gemaakt. Maar om ze nog meer leuke beestjes te laten zien gingen ze onder meer naar Kabalebo en Braamspunt.... Om de kikkers in hun natuurlijke Habitat te filmen zijn ze ook een paar keer naar Republiek gereden. Daar de kikkers en kroost in een swamp (moeras) losgelaten en gefilmd. Leuk, en flink verdienen in Amerikaanse Dollars voor Sung. Mag ook wel eens! En in vergelijking met wat ze met haar eigen catering-bedrijfje in Nederland per maand verdiende is het alsnog peanuts, but beggars can’t be choosers!
Omdat in die paar weken ook onze auto aan de TV-ploeg verhuurd werd (kertsjing!), mocht ik met de taxi naar het werk. De impact daarvan is wel te overzien; 2 euro per enkele reis voor een ritje van 10 minuten. En een praatje met taxichauffeurs, die voor wat ze verdienen met veel werk (40 Euro bruto per dag voor 10-16 uur rijden) redelijk goedgeluimd waren. Want ook de benzineprijzen zijn in de afgelopen twee jaar verdubbeld, om over de auto-onderdelen maar niet te beginnen! En ook hier geldt dat de goedkope Chinese onderdelen binnen een aantal maanden weer aan vervanging toe zijn… Terwijl ze geen reserves hebben om de goede Japanse of Westerse onderdelen te kopen. Hoe vaak mij gevraagd werd of ik niet een ander baantje voor ze wist? En meestal werd er natuurlijk aan deze blanke wat meer gevraagd dan de standaard ritprijs, maar als ik ze in het Surinaams op de normale prijzen wees, kwam het wel weer goed. En dan liet ik weer een paar extra Surinaamse dollars achter, daarmee het vooroordeel weer bevestigend. Zucht…
Op mijn werk ben ik in wat rustiger vaarwater terechtgekomen. Ik draai nog één groot project, dat misschien wel twee of drie jaar gaat duren. Het moet de ICT-afdeling procesmatiger en service-gerichter laten werken, wel iets voor de lange adem hier. Gelukkig kan ik nog teren op een recent succesproject waarmee ik de bank ongeveer 10.000 USD per maand bespaarde door het rekeningbestand te saneren. Binnenkort implementeren we een servicedesk applicatie, we zijn nu bezig met procestrainingen en certificering, en we gooien binnenkort nog een teambuilding dagje en een klantgerichtheids-training er tegenaan! Dat zal ze leren !! Ach, zelfs het simpelweg tekenen van een reeds uitentreuren besproken contract door de directie duurde laatst bijna drie weken! Ik wil gewoon teveel en te snel, krijg regelmatig het verzoek wat rustiger aan te doen (“WAT? Weer een voortgangsrapportage? Je had vorige maand toch al eentje verstuurd?”). Het zijn allemaal lieve en aardige mensen hoor, maar de ontwikkelingen gaan wel een beetje langzaam hier! Volgens mij worden we links en rechts ingehaald door andere banken die WEL met flinke vaart nieuwe systemen implementeren en functionaliteit uitrollen die direct de klant bedient.
Gekoppeld aan de grote regentijd, met af en toe dagenlang regen en ondergelopen straten, maakt dat de stemming niet altijd even goed. Maar de reis naar Nederland stemt ons wel weer blij! Autootje gehuurd, schema maken om zoveel mogelijk mensen te bezoeken. Leuk!
Tot dan, groetjes, Arjan
-
13 Juni 2017 - 19:01
RimpelSteeltje:
Jay!
Dopey komt naar Holland... Kilootje poedersuiker mee, buurman?
Hahaha, als je nu geen Full Cavity Body Search krijgt, weet ik het ook niet meer!
We zien je wel binnenstrompelen, gozert... -
13 Juni 2017 - 19:32
Roosje:
Hey neefje, hoe lang zijn jullie in NL? Dan weet ik hoe hoog ik op jullie bezoeklijstje sta als jullie langskomen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley