Bank(h)ier
Door: Arjan Muller
Blijf op de hoogte en volg Arjan
18 November 2016 | Suriname, Paramaribo
Hee iedereen,
Langzaam aan het settlen bij mijn nieuwe werkgever. Nieuwe mensen, nieuwe stress. Ik ben nu projectmanager, dus ik heb minder direct te maken met het management van de bank. Dat is een groot voordeel. Helaas staat het projectmanagement zelfs bij de tweede grootste bank van Suriname nog een beetje in de kinderschoenen. Er wordt weinig vastgelegd, mensen houden liever de kennis in hun hoofd om hun waarde bij de werkgever te borgen. Als je alles vastlegt kun je makkelijker vervangen worden tenslotte. En als je met pensioen gaat en het is je al die tijd gelukt om de kennis voor jezelf te houden, wordt je nog ingehuurd als “externe consultant” ook (om je oude werk weer te doen, voor nog meer geld…)!
Ook is het uiteraard not done om deadlines te stellen, respectievelijk je er aan te houden. Ik zou Prince2 Projectmanagement workshops geven, dat wordt al twee maanden lang uitgesteld! Een ander project van me is het opstellen van een “Applicatielandschap”. Het verbinden van de hardware (servers) aan de software (applicaties) en doorlinken naar de business processen die daarmee ondersteund worden. Dus verouderde informatie (uit projecten in 2010 en 2013) over processen wordt door mij gechecked in interviews, en uitgewerkt in een grote systeemplaat. Zo leer ik het bedrijf een beetje kennen, en het dient als een van de uitgangspunten voor het inrichten van procesmatig werken in 2017 (ITIL). Dat wordt ook een project van mij. Gaat zeker 1-2 jaar duren…
Gelukkig is mijn woon-werk rit maar 10 minuten, en heb ik als “staff” (middelmanagement) een eigen parkeerplaats op het Hakrinbank terrein. Veel mensen komen om half 7 aan voor een goede plek in het “algemeen” gedeelte, en wachten dan in hun auto tot het 7 uur is. Waarom zou je tenslotte meer dan de vereiste tijd aanwezig zijn? En als je later komt, is dat kans groot dat je auto bij gebrek aan plaats geblocked wordt door dwarsparkerende laatkomers, waardoor je pas NA drie uur weer van het terrein af kunt… En dat geeft 5 minuten langere reistijd in de spits, dus dat kunnen we niet hebben.
Zo, genoeg IT-geneuzel. Wat is er verder loos? De kinderen zijn weer begonnen aan een nieuw schooljaar. Toen ik de zoon van een vriend ophaalde bij de ontgroening op zijn school zag ik weer alle handelingen die bij mij zelf al 35 jaar geleden zo’n weerstand opriepen; machtsgeile groentjesleiders, die de brugsmurfjes allerlei kleinerende opdrachten laten doen, het ordinaire (let wel; in MIJN ogen) dansen dat 12-jarige kindertjes vrijwel ongegeneerd tentoon spreiden; zoek “daggeren” of “grinden” op youtube en ziedaar! De vergelding die aan het eind van de ontgroening komt is ook altijd hetzelfde, de gekrenkte groentjes die onder de begeleiding van veel water - en dus modder - een half uurtje krijgen om hun kwellers precies hetzelfde aan te doen als hen is aangedaan… Zucht. In hetzelfde kader als de zwarte-pieten discussie; kunnen we deze oude traditie dan ook achter ons laten? Teambuilding en kennismaking kan echt ook op een andere manier hoor.
Weer een keertje naar St. Laurent, Frans-Guyana gegaan om inkopen te doen. Dit keer waren zelfs Sarah en haar vriend mee. Hij heeft (net als een groot deel van de Surinamers) ook een Nederlands paspoort, dus geen problemen met visum en dergelijke. Wat koop je daar dan, dat niet te krijgen of duurder is in Suriname? Franse dingen! Stokbrood, druiven, paté, crème fraiche, chocolade, wijn in alle soorten en maten...
Divali, het lichtjesfeest van de Hindoestanen, is ook alweer gekomen en gegaan. Ik hoorde dat het sober gevierd is, heb het zelf een beetje gemist om eerlijk te zijn. Ik had me nog wel voorgenomen om dit jaar Sarah naar al dit soort vieringen mee te slepen, omdat het haar laatste jaar hier is – ze gaat volgend jaar naar de Universiteit in Nederland -. En op 25 november is het 41 jaar onafhankelijkheid. Zal ook sober gevierd worden neem ik aan. Gezien het ze vorig jaar nauwelijks lukte om het jubileumfeit “40 jaar onafhankelijkheid” groots te vieren (er kwamen meer initiatieven vanuit Nederland dan van hier), zal het dit jaar wel helemaal niets zijn. Grappig feitje is ook dat Suriname haar origineel van de door koningin Juliana ondertekende akte van erkenning als soeverein land kwijt is. Gelukkig had Nederland haar exemplaar nog, en is er een “gewaarmerkte kopie” naar Suriname gestuurd. Hahaha. Tekenend (pun intended)!
Dat sober vieren zal wel gebeuren, want de regering heeft steeds minder geld! Voorbeeldje: Sung tennist op zwemclub de Dolfijn met een consultant die bij de Centrale bank van Suriname werkt. Hij is 1 van de 4 buitenlandse consultants die ongeveer 25.000 USD per maand verdient om advies te geven. “Advies dat vervolgens in de wind geslagen wordt, ze doen toch lekker wat ze zelf willen”… Maar die consultant vertrok deze maand, er was gewoon geen geld meer om hem te betalen! Totdat de miljarden aan leningen van IMF en ICD binnenkomen, zal alles dat nu nog mondjesmaat door het systeem gaat EERST alle rovers en corruptelingen tevreden moeten stellen, tot er (misschien) iets overblijft om aan volk en land te besteden. En van de IMF-lening is nu alleen de eerste tranche van 80 miljoen USD (van de bijna 500 miljoen) uitbetaald. Daarna moest Suriname aan bepaalde vastgelegde afspraken voldoen voordat de tweede tranche uitbetaald zou worden. Aangezien de regering er geen bal aan gedaan heeft, wordt dat geld nu achtergehouden totdat ze WEL aan die regels voldoen. Bouterse blijft maar klagen dat het IMF “te koud en berekenend” is… Het is geen liefdadigheidsinstelling! Bovendien heb je die afspraken eerst ZELF gemaakt, waarschijnlijk in de veronderstelling dat het wel los zou lopen met de controle erop, en dat het geld toch wel zou komen. Nu zit je met de gebakken sapotilles. En ondertussen wordt de wet op de staatsschuld wederom opgerekt VOOR EEN TERMIJN VAN VIER JAAR (de resterende regeertijd van Bouterse) om nog meer te kunnen lenen resp. stelen. De onbeschaamde corruptie! Ongelooflijk.
Zijn er nog leuke dingen dan? Ja natuurlijk, al werken ook de leuke dingen vaak niet uit zoals je gedacht had. Van de week “onbeperkt pannenkoeken eten” bij een restaurant in de stad! Leuk toch? Dus direct gereserveerd, en wij met 6 personen er naar toe. Ik met mijn eigen twee kinderen, de vriend van Sarah en de twee zonen van een vriend. Ik maakte me vooraf een beetje zorgen over de Surinaamse interpretatie van “onbeperkt”, maar goed. Het is een Nederlandse uitbater en op Facebook zag ik een foto met stapels pannenkoeken op een tafel met tien soorten beleg. Dus moest goed komen! Maar het kwam niet goed…. We hebben TWEE-EN-EEN-HALF-UUR zitten wachten met elke 25 minuten een pannenkoek(je). Want van de zes pannenkoeken die we elke keer op een bordje kregen, waren er twee van de normale maat en VIER mini’s! Ook waren er maar drie soorten beleg. Gelukkig konden we ons nog redelijk vermaken met conversatie maar kom op zeg!!! Het personeel verontschuldigde zich vooraf en drie keer tijdens de lange zit over de traagheid, en we kregen een gratis shotje (alcohol) aangeboden.. Maar iedereen had moeten reserveren dus je wist PRECIES hoeveel klanten je tevreden moest houden in de zaak. En tevreden was niet iedereen, getuige de verhitte discussies van de klanten (merendeels Nederlandse stagiaires overigens) aan de tafels en de bar met de verschillende personeelsleden. Daar gaan we dus ook niet meer heen. Betalen kon overigens wel razendsnel! En ik had het kunnen weten, want die vriend van wie ik de zoons had meegenomen vertelde me over een andere “onbeperkt buffet” ervaring. Van 12-3 onbeperkt eten bij een mooi buffet. Dus hij was om 12 uur aangetreden, ze hadden drank besteld en mochten naar de tafel. Van alles een hapje op het bord gezet voor de proef, en dat opgegeten. Maar toen hij de tweede keer naar de tafel wilde gaan, werd hij tegengehouden; ze moesten wachten tot ALLE andere gasten ook de eerste keer genomen hadden. Daarna mocht je pas een tweede keer. En de laatste andere gasten kwamen om 2 uur binnen. Dus een uur en drie kwartier wachten totdat je voor de tweede keer mag nemen in je “onbeperkt buffet”. Wat een farce zeg!
Ondertussen is er toch geld in het land (uiteraard). Elke keer zie ik weer nieuwe eetgelegenheden en bars, en overal worden nog grote winkels gebouwd. Maar ondertussen zie ik ook van steeds meer winkels de rolluiken niet meer opengaan, en de borden “te koop” hangen er hier en daar al op. Volgens de geruchten hebben al 3.000 Chinezen het land verlaten. En zelfs de Guyanezen, de gastarbeiders (mag je dat woord nog gebruiken?) van Suriname gaan terug naar hun eigen land omdat het daar beter gaat dan hier! En er is ook geen gebrek aan belachelijke auto’s hier; 6-wielige Mercedes G63 AMG met een nieuwprijs van een half miljoen en een tweedehandsprijs van een miljoen Dollar? TWEE van die in totaal honderd geproduceerde patsermobielen rijden hier in Suriname! Noou, ik weet niet of ze allebei ook werkelijk rijden, want niet zo lang geleden is een drugsdealer-vriend van Bouterse in de zijne geliquideerd, dus die zal wel te koop staan binnenkort…
Met de Kerst hopen we met wat mensen naar de Blanche Marie vallen te gaan. Ooit een keer langs gereden twintig jaar geleden, maar nooit echt gezien. Ook wil Sarah nog een keer met haar vriend naar Cayenne, dan zal ik wel mee gaan. Maar wanneer is nog niet bekend. En natuurlijk zeg ik elke keer dat we nog naar de Voltzberg moeten! Even sparen hoor voor dit alles…
Tot die tijd; groetjes!
Arjan
Langzaam aan het settlen bij mijn nieuwe werkgever. Nieuwe mensen, nieuwe stress. Ik ben nu projectmanager, dus ik heb minder direct te maken met het management van de bank. Dat is een groot voordeel. Helaas staat het projectmanagement zelfs bij de tweede grootste bank van Suriname nog een beetje in de kinderschoenen. Er wordt weinig vastgelegd, mensen houden liever de kennis in hun hoofd om hun waarde bij de werkgever te borgen. Als je alles vastlegt kun je makkelijker vervangen worden tenslotte. En als je met pensioen gaat en het is je al die tijd gelukt om de kennis voor jezelf te houden, wordt je nog ingehuurd als “externe consultant” ook (om je oude werk weer te doen, voor nog meer geld…)!
Ook is het uiteraard not done om deadlines te stellen, respectievelijk je er aan te houden. Ik zou Prince2 Projectmanagement workshops geven, dat wordt al twee maanden lang uitgesteld! Een ander project van me is het opstellen van een “Applicatielandschap”. Het verbinden van de hardware (servers) aan de software (applicaties) en doorlinken naar de business processen die daarmee ondersteund worden. Dus verouderde informatie (uit projecten in 2010 en 2013) over processen wordt door mij gechecked in interviews, en uitgewerkt in een grote systeemplaat. Zo leer ik het bedrijf een beetje kennen, en het dient als een van de uitgangspunten voor het inrichten van procesmatig werken in 2017 (ITIL). Dat wordt ook een project van mij. Gaat zeker 1-2 jaar duren…
Gelukkig is mijn woon-werk rit maar 10 minuten, en heb ik als “staff” (middelmanagement) een eigen parkeerplaats op het Hakrinbank terrein. Veel mensen komen om half 7 aan voor een goede plek in het “algemeen” gedeelte, en wachten dan in hun auto tot het 7 uur is. Waarom zou je tenslotte meer dan de vereiste tijd aanwezig zijn? En als je later komt, is dat kans groot dat je auto bij gebrek aan plaats geblocked wordt door dwarsparkerende laatkomers, waardoor je pas NA drie uur weer van het terrein af kunt… En dat geeft 5 minuten langere reistijd in de spits, dus dat kunnen we niet hebben.
Zo, genoeg IT-geneuzel. Wat is er verder loos? De kinderen zijn weer begonnen aan een nieuw schooljaar. Toen ik de zoon van een vriend ophaalde bij de ontgroening op zijn school zag ik weer alle handelingen die bij mij zelf al 35 jaar geleden zo’n weerstand opriepen; machtsgeile groentjesleiders, die de brugsmurfjes allerlei kleinerende opdrachten laten doen, het ordinaire (let wel; in MIJN ogen) dansen dat 12-jarige kindertjes vrijwel ongegeneerd tentoon spreiden; zoek “daggeren” of “grinden” op youtube en ziedaar! De vergelding die aan het eind van de ontgroening komt is ook altijd hetzelfde, de gekrenkte groentjes die onder de begeleiding van veel water - en dus modder - een half uurtje krijgen om hun kwellers precies hetzelfde aan te doen als hen is aangedaan… Zucht. In hetzelfde kader als de zwarte-pieten discussie; kunnen we deze oude traditie dan ook achter ons laten? Teambuilding en kennismaking kan echt ook op een andere manier hoor.
Weer een keertje naar St. Laurent, Frans-Guyana gegaan om inkopen te doen. Dit keer waren zelfs Sarah en haar vriend mee. Hij heeft (net als een groot deel van de Surinamers) ook een Nederlands paspoort, dus geen problemen met visum en dergelijke. Wat koop je daar dan, dat niet te krijgen of duurder is in Suriname? Franse dingen! Stokbrood, druiven, paté, crème fraiche, chocolade, wijn in alle soorten en maten...
Divali, het lichtjesfeest van de Hindoestanen, is ook alweer gekomen en gegaan. Ik hoorde dat het sober gevierd is, heb het zelf een beetje gemist om eerlijk te zijn. Ik had me nog wel voorgenomen om dit jaar Sarah naar al dit soort vieringen mee te slepen, omdat het haar laatste jaar hier is – ze gaat volgend jaar naar de Universiteit in Nederland -. En op 25 november is het 41 jaar onafhankelijkheid. Zal ook sober gevierd worden neem ik aan. Gezien het ze vorig jaar nauwelijks lukte om het jubileumfeit “40 jaar onafhankelijkheid” groots te vieren (er kwamen meer initiatieven vanuit Nederland dan van hier), zal het dit jaar wel helemaal niets zijn. Grappig feitje is ook dat Suriname haar origineel van de door koningin Juliana ondertekende akte van erkenning als soeverein land kwijt is. Gelukkig had Nederland haar exemplaar nog, en is er een “gewaarmerkte kopie” naar Suriname gestuurd. Hahaha. Tekenend (pun intended)!
Dat sober vieren zal wel gebeuren, want de regering heeft steeds minder geld! Voorbeeldje: Sung tennist op zwemclub de Dolfijn met een consultant die bij de Centrale bank van Suriname werkt. Hij is 1 van de 4 buitenlandse consultants die ongeveer 25.000 USD per maand verdient om advies te geven. “Advies dat vervolgens in de wind geslagen wordt, ze doen toch lekker wat ze zelf willen”… Maar die consultant vertrok deze maand, er was gewoon geen geld meer om hem te betalen! Totdat de miljarden aan leningen van IMF en ICD binnenkomen, zal alles dat nu nog mondjesmaat door het systeem gaat EERST alle rovers en corruptelingen tevreden moeten stellen, tot er (misschien) iets overblijft om aan volk en land te besteden. En van de IMF-lening is nu alleen de eerste tranche van 80 miljoen USD (van de bijna 500 miljoen) uitbetaald. Daarna moest Suriname aan bepaalde vastgelegde afspraken voldoen voordat de tweede tranche uitbetaald zou worden. Aangezien de regering er geen bal aan gedaan heeft, wordt dat geld nu achtergehouden totdat ze WEL aan die regels voldoen. Bouterse blijft maar klagen dat het IMF “te koud en berekenend” is… Het is geen liefdadigheidsinstelling! Bovendien heb je die afspraken eerst ZELF gemaakt, waarschijnlijk in de veronderstelling dat het wel los zou lopen met de controle erop, en dat het geld toch wel zou komen. Nu zit je met de gebakken sapotilles. En ondertussen wordt de wet op de staatsschuld wederom opgerekt VOOR EEN TERMIJN VAN VIER JAAR (de resterende regeertijd van Bouterse) om nog meer te kunnen lenen resp. stelen. De onbeschaamde corruptie! Ongelooflijk.
Zijn er nog leuke dingen dan? Ja natuurlijk, al werken ook de leuke dingen vaak niet uit zoals je gedacht had. Van de week “onbeperkt pannenkoeken eten” bij een restaurant in de stad! Leuk toch? Dus direct gereserveerd, en wij met 6 personen er naar toe. Ik met mijn eigen twee kinderen, de vriend van Sarah en de twee zonen van een vriend. Ik maakte me vooraf een beetje zorgen over de Surinaamse interpretatie van “onbeperkt”, maar goed. Het is een Nederlandse uitbater en op Facebook zag ik een foto met stapels pannenkoeken op een tafel met tien soorten beleg. Dus moest goed komen! Maar het kwam niet goed…. We hebben TWEE-EN-EEN-HALF-UUR zitten wachten met elke 25 minuten een pannenkoek(je). Want van de zes pannenkoeken die we elke keer op een bordje kregen, waren er twee van de normale maat en VIER mini’s! Ook waren er maar drie soorten beleg. Gelukkig konden we ons nog redelijk vermaken met conversatie maar kom op zeg!!! Het personeel verontschuldigde zich vooraf en drie keer tijdens de lange zit over de traagheid, en we kregen een gratis shotje (alcohol) aangeboden.. Maar iedereen had moeten reserveren dus je wist PRECIES hoeveel klanten je tevreden moest houden in de zaak. En tevreden was niet iedereen, getuige de verhitte discussies van de klanten (merendeels Nederlandse stagiaires overigens) aan de tafels en de bar met de verschillende personeelsleden. Daar gaan we dus ook niet meer heen. Betalen kon overigens wel razendsnel! En ik had het kunnen weten, want die vriend van wie ik de zoons had meegenomen vertelde me over een andere “onbeperkt buffet” ervaring. Van 12-3 onbeperkt eten bij een mooi buffet. Dus hij was om 12 uur aangetreden, ze hadden drank besteld en mochten naar de tafel. Van alles een hapje op het bord gezet voor de proef, en dat opgegeten. Maar toen hij de tweede keer naar de tafel wilde gaan, werd hij tegengehouden; ze moesten wachten tot ALLE andere gasten ook de eerste keer genomen hadden. Daarna mocht je pas een tweede keer. En de laatste andere gasten kwamen om 2 uur binnen. Dus een uur en drie kwartier wachten totdat je voor de tweede keer mag nemen in je “onbeperkt buffet”. Wat een farce zeg!
Ondertussen is er toch geld in het land (uiteraard). Elke keer zie ik weer nieuwe eetgelegenheden en bars, en overal worden nog grote winkels gebouwd. Maar ondertussen zie ik ook van steeds meer winkels de rolluiken niet meer opengaan, en de borden “te koop” hangen er hier en daar al op. Volgens de geruchten hebben al 3.000 Chinezen het land verlaten. En zelfs de Guyanezen, de gastarbeiders (mag je dat woord nog gebruiken?) van Suriname gaan terug naar hun eigen land omdat het daar beter gaat dan hier! En er is ook geen gebrek aan belachelijke auto’s hier; 6-wielige Mercedes G63 AMG met een nieuwprijs van een half miljoen en een tweedehandsprijs van een miljoen Dollar? TWEE van die in totaal honderd geproduceerde patsermobielen rijden hier in Suriname! Noou, ik weet niet of ze allebei ook werkelijk rijden, want niet zo lang geleden is een drugsdealer-vriend van Bouterse in de zijne geliquideerd, dus die zal wel te koop staan binnenkort…
Met de Kerst hopen we met wat mensen naar de Blanche Marie vallen te gaan. Ooit een keer langs gereden twintig jaar geleden, maar nooit echt gezien. Ook wil Sarah nog een keer met haar vriend naar Cayenne, dan zal ik wel mee gaan. Maar wanneer is nog niet bekend. En natuurlijk zeg ik elke keer dat we nog naar de Voltzberg moeten! Even sparen hoor voor dit alles…
Tot die tijd; groetjes!
Arjan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
