(D)evaluatie
Door: Arjan Muller
Blijf op de hoogte en volg Arjan
18 April 2016 | Suriname, Paramaribo
Ach, te lang geleden alweer dat ik geblogd heb.
Dit keer zijn er wel veel veranderingen sinds het vorige verslagje.
Bijvoorbeeld de koers van de SRD die grofweg van 1 USD = 4 SRD naar 1 USD = 6 SRD sprong. Men vermoed dat het is om het IMF tegemoet te komen, die een devaluatie als voorwaarde stelt voor een lening van bijna 1 miljard USD. Ondertussen heeft het volk dus ongeveer 50% aan koopkracht ingeboet... Het kleine groepje protesterende burgers dat onder de noemer “Wij zijn moe” op diverse plaatsen in de stad staat, zal zeker groeien de komende tijd.
Een andere verandering is dat Sung Hee eindelijk haar Fingerfood zaakje geopend heeft. Goede timing zou je zeggen (net als niemand meer geld heeft), maar de vergunning kwam na een HEEL JAAR wachten eindelijk binnen. Ja, ze heeft dan ook geen connecties binnen de organisaties die daarvoor moesten zorgen. En dan duurt het wat langer…. We maken reclame op Facebook en dat wordt goed gelezen. Als je het wil zien; zoek “Dohwa” aan de Mahonylaan op Facebook.
Ondertussen hebben we ook een bezoek van oom Frank en zijn college Ron gehad. Die kwamen met een zak vol stroopwafels, geitenkaas en andere “eerste levensbehoeften” uit Nederland om zijn stagiaires te bezoeken. We hebben hem en zijn collega een avondje in het restaurant gehad, was weer erg gezellig. Bedankt voor al het lekkers Frank, het heeft heerlijk gesmaakt!
Op mijn werk gaat het zijn gangetje. Naast de drie gebouwen die de Trustbank nu heeft in Paramaribo Centrum, in -Noord en In Nickerie, zijn we nog een vierde gebouw aan het klaarmaken. Daar komen de collega’s in die straks de businessklanten bedienen. Spannend hoor. Het was een winkel voor een interieurzaak, nooit gebruikt daarvoor trouwens. Wij zijn nu netwerk en airconditioning aan het aanleggen, de grote ruimtes aan het opdelen in kleinere werkkamers etc.. Niet alles loopt op rolletjes, maar we hopen eind juni klaar te zijn om met een aantal collega’s daarheen te verhuizen. Zal mij benieuwen. Gelukkig heb ik in mijn contract met de bank laten opnemen dat mijn salaris betaald wordt in “het SRD equivalent van xxxx USD volgens de koers van de Centrale Bank”, waardoor mijn salaris lekker waardevast is. Vorige maand waren ze dat even vergeten (uhuh…), maar ik heb ze vriendelijk verzocht zich daaraan te houden.
De kinderen hebben net een vakantie van drie weken achter de rug. Sarah is met het gezin van haar vriendje (ze zijn al meer dan 1 jaar samen trouwens) naar Curacao gegaan voor het huwelijk van 1 van zijn tantes. Op haar Facebook zijn de vele foto’s te bewonderen van de uitstapjes en het eten waarmee ze ons de ogen uitstak (Ciabatta met carpaccio, rucola, pijnboompitten en truffelmayonaise; OOOHHH!). Ze zijn gaan snorkelen, in de lokale grotten geweest en hebben uiteraard veel geshopped.
Max is al tevreden als hij naar zijn vriendinnetje mag om te gaan gamen of samen een film te kijken. Verder hangt hij een beetje de slungelige puber uit. Op school doen ze het allebei goed, ze raken gewend aan de leraren en mede-leerlingen. Zelfs hun accent (Sarah veel meer dan Max) is al richting Surinaams aan het verschuiven. Dat wordt lachen als ze straks terug gaan naar Nederland om te studeren; Koreaans uitziende Nederlanders met een Surinaams accent! Voor Sarah is dat nog maar iets meer dan een jaartje weg! Ze kijkt er erg naar uit, terug naar Nederland en misschien naar Rotterdam. Ze wil psychologie gaan studeren en maakt zich al een jaar zorgen over alle aspecten die daarbij horen; wonen, studeren en werken (eten koken en vervoer en studielening en kleding en geld en formulieren en inboedel en wetten en regels en normen en waarden en samenwonen en belasting en ademhalen….). Onze kleine perfectioniste.
Oh ja, het asfalt van de Mahonylaan is eindelijk af. Weer hilarische taferelen toen ze na een regenbui de toplaag er op kwamen leggen. Eerst een uur met een tractor met rolbezem op en neer crossen om het water van de weg af te halen, en als dan tijdens de eerste meters van de toplaag de hemelsluizen opengaan en een STROMENDE regen de weg in een rivier veranderd; “fuck it, gewoon doorgaan”. Een maand daarna kwam ze ook nog een middenstreep er op schilderen, het is gewoon een kunstwerk!
Ik hoop dat ik dit jaar nog de gelegenheid krijg om met de kinderen naar de Raleighvallen te gaan. Misschien in september, als Sung met haar ouders naar Korea is.
Kortom, het leven gaat verder maar niet zonder strubbelingen. Gelukkig zijn onze problemen niet zo groot als die van het land zelf. Ach, had dit volk maar een langer collectief geheugen dan 4 jaar, dan hadden ze kunnen zien dat een herhaling van de Jaren ‘80-’90 onvermijdelijk is als je dezelfde leider kiest. Een lege schatkist en verdwijnende goudreserves, en daardoor lege schappen in de winkels. Hyperinflatie en armoede terwijl de leiders honderden miljoenen dollars verkwisten of stelen, zichzelf grote stukken land toe-eigenen en torenhoge schulden achterlaten voor een volgende regering. Zonde van dit prachtige land….
Vrolijke groetjes, hahahaha!
Arjan
Dit keer zijn er wel veel veranderingen sinds het vorige verslagje.
Bijvoorbeeld de koers van de SRD die grofweg van 1 USD = 4 SRD naar 1 USD = 6 SRD sprong. Men vermoed dat het is om het IMF tegemoet te komen, die een devaluatie als voorwaarde stelt voor een lening van bijna 1 miljard USD. Ondertussen heeft het volk dus ongeveer 50% aan koopkracht ingeboet... Het kleine groepje protesterende burgers dat onder de noemer “Wij zijn moe” op diverse plaatsen in de stad staat, zal zeker groeien de komende tijd.
Een andere verandering is dat Sung Hee eindelijk haar Fingerfood zaakje geopend heeft. Goede timing zou je zeggen (net als niemand meer geld heeft), maar de vergunning kwam na een HEEL JAAR wachten eindelijk binnen. Ja, ze heeft dan ook geen connecties binnen de organisaties die daarvoor moesten zorgen. En dan duurt het wat langer…. We maken reclame op Facebook en dat wordt goed gelezen. Als je het wil zien; zoek “Dohwa” aan de Mahonylaan op Facebook.
Ondertussen hebben we ook een bezoek van oom Frank en zijn college Ron gehad. Die kwamen met een zak vol stroopwafels, geitenkaas en andere “eerste levensbehoeften” uit Nederland om zijn stagiaires te bezoeken. We hebben hem en zijn collega een avondje in het restaurant gehad, was weer erg gezellig. Bedankt voor al het lekkers Frank, het heeft heerlijk gesmaakt!
Op mijn werk gaat het zijn gangetje. Naast de drie gebouwen die de Trustbank nu heeft in Paramaribo Centrum, in -Noord en In Nickerie, zijn we nog een vierde gebouw aan het klaarmaken. Daar komen de collega’s in die straks de businessklanten bedienen. Spannend hoor. Het was een winkel voor een interieurzaak, nooit gebruikt daarvoor trouwens. Wij zijn nu netwerk en airconditioning aan het aanleggen, de grote ruimtes aan het opdelen in kleinere werkkamers etc.. Niet alles loopt op rolletjes, maar we hopen eind juni klaar te zijn om met een aantal collega’s daarheen te verhuizen. Zal mij benieuwen. Gelukkig heb ik in mijn contract met de bank laten opnemen dat mijn salaris betaald wordt in “het SRD equivalent van xxxx USD volgens de koers van de Centrale Bank”, waardoor mijn salaris lekker waardevast is. Vorige maand waren ze dat even vergeten (uhuh…), maar ik heb ze vriendelijk verzocht zich daaraan te houden.
De kinderen hebben net een vakantie van drie weken achter de rug. Sarah is met het gezin van haar vriendje (ze zijn al meer dan 1 jaar samen trouwens) naar Curacao gegaan voor het huwelijk van 1 van zijn tantes. Op haar Facebook zijn de vele foto’s te bewonderen van de uitstapjes en het eten waarmee ze ons de ogen uitstak (Ciabatta met carpaccio, rucola, pijnboompitten en truffelmayonaise; OOOHHH!). Ze zijn gaan snorkelen, in de lokale grotten geweest en hebben uiteraard veel geshopped.
Max is al tevreden als hij naar zijn vriendinnetje mag om te gaan gamen of samen een film te kijken. Verder hangt hij een beetje de slungelige puber uit. Op school doen ze het allebei goed, ze raken gewend aan de leraren en mede-leerlingen. Zelfs hun accent (Sarah veel meer dan Max) is al richting Surinaams aan het verschuiven. Dat wordt lachen als ze straks terug gaan naar Nederland om te studeren; Koreaans uitziende Nederlanders met een Surinaams accent! Voor Sarah is dat nog maar iets meer dan een jaartje weg! Ze kijkt er erg naar uit, terug naar Nederland en misschien naar Rotterdam. Ze wil psychologie gaan studeren en maakt zich al een jaar zorgen over alle aspecten die daarbij horen; wonen, studeren en werken (eten koken en vervoer en studielening en kleding en geld en formulieren en inboedel en wetten en regels en normen en waarden en samenwonen en belasting en ademhalen….). Onze kleine perfectioniste.
Oh ja, het asfalt van de Mahonylaan is eindelijk af. Weer hilarische taferelen toen ze na een regenbui de toplaag er op kwamen leggen. Eerst een uur met een tractor met rolbezem op en neer crossen om het water van de weg af te halen, en als dan tijdens de eerste meters van de toplaag de hemelsluizen opengaan en een STROMENDE regen de weg in een rivier veranderd; “fuck it, gewoon doorgaan”. Een maand daarna kwam ze ook nog een middenstreep er op schilderen, het is gewoon een kunstwerk!
Ik hoop dat ik dit jaar nog de gelegenheid krijg om met de kinderen naar de Raleighvallen te gaan. Misschien in september, als Sung met haar ouders naar Korea is.
Kortom, het leven gaat verder maar niet zonder strubbelingen. Gelukkig zijn onze problemen niet zo groot als die van het land zelf. Ach, had dit volk maar een langer collectief geheugen dan 4 jaar, dan hadden ze kunnen zien dat een herhaling van de Jaren ‘80-’90 onvermijdelijk is als je dezelfde leider kiest. Een lege schatkist en verdwijnende goudreserves, en daardoor lege schappen in de winkels. Hyperinflatie en armoede terwijl de leiders honderden miljoenen dollars verkwisten of stelen, zichzelf grote stukken land toe-eigenen en torenhoge schulden achterlaten voor een volgende regering. Zonde van dit prachtige land….
Vrolijke groetjes, hahahaha!
Arjan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
